Op zaterdag 27 mei hadden wij de Abel Tasman met kadetten uitgeleend aan de reddingsbrigade voor een grote oefening georganiseerd door de reddingbrigade van Dijk en Waard. Er werd deelgenomen door eenheden uit Dijk en Waard, Den Helder, Stede Broec en Hoorn.
De oefening voor de reddingsbrigade begon al in de morgen waarbij gesimuleerd werd dat door het snel stijgende water een gebied onder water was gelopen. Op diverse droge plaatsen zaten nog mensen die geëvacueerd moesten worden. Ook moest het gebied in kaart worden gebracht omdat er niet duidelijk was hoeveel mensen er waren.
Na de lunch werd de oefening voortgezet op een andere locatie: Door het snel stromende water was een schip van het zeekadetkorps tegen een spoorbrug gevaren. Door de klap waren meerdere gewonden gevallen. De eerste melders spraken van 15 a 20 opvarenden.
Aan boord werden na baksgewijs de slachtoffers geïnstrueerd en om kwart over twaalf werden de posities ingenomen. In totaal (inclusief vier vrijwilligers van de reddingsbrigade en een reanimatie pop), was er sprake van 18 slachtoffers met uiteenlopende verwondingen zowel aan boord als in vletten te water.
De gecombineerde reddingsbrigades kwamen met bootjes van af de Broeker jachthaven naar de Tasman gevaren. De grootste uitdaging van deze oefening werd de coördinatie van de inzet van de redders als ook het behouden van het overzicht van de situatie. Ons schip was met zijn vele kleine ruimten op verschillende niveaus voor de redders niet iets dat ze eerder tegengekomen waren.
Veel schijnbaar nietige informatie is snel in het begin van de oefening verloren gegaan waardoor het lang duurde voordat inzicht bestond over de werkelijke omvang van de calamiteit. Ook voor ons korps zijn hier heel nuttige lessen uit te leren doordat je onbevangen kijkt naar hoe anderen aan het werk zijn terwijl je nadenkt over hoe je het zelf zou hebben opgelost. Zo is gewondentransport iets dat wij nooit beoefenen en het strekt tot aanbeveling dit wel een keer te doen. Rond de klok van twee waren alle slachtoffers in beeld en behandeld.
Kortom voor beide groepen, redders en kadetten, was dit een heel nuttige oefening.
Na vertrek van de reddingsbrigades en een uitgesteld pikheet is de rest van de middag besteed aan optuigen en aftuigen van een zeilvlet. Dit behoeft nog enige verbetering in de snelheid, want er was maar een kwartier over om te zeilen op een gebrekkig briesje om op tijd te zijn voor het sluitingsbaksgewijs.
