Ons korps heeft samen met Zeekadetkorps Veere op zaterdag 18 februari weer mogen helpen bij het aanreiken van de kransen bij het praalgraf van Michiel de Ruyter in de nieuwe kerk in Amsterdam ter nagedachtenis aan zijn heldhaftige redding van vele Rooms Katholieke geestelijken.
Voorafgaand aan de kranslegging vond de opening plaats door Frits de Ruyter de Wildt, voorzitter van de stichting ‘Michiel de Ruyter’, gevolgd door een woord van de Hongaarse plaatsvervangend ambassadeur over de Hongaarse gevoelens over de gedachtenis aan Michiel de Ruyter, gevoelens die hier in Nederland niet zijn terug te vinden. Vervolgens vonden twee lezingen plaats over nieuwe geschiedkundige onderzoeken naar achtergronden en tijdsbeelden waarin het werk van Michiel de Ruyter zich afspeelde. De eerste verhandeling ging over “Engelse spionage tijdens het rampjaar” en de tweede naar de inzet van personeel van de Ruyter in “Slag OP de Waterlinie” over inzet matrozen en mariniers, soms op de schaats, om de Fransen buiten de deur te houden. Nog steeds komt uit kleine archieven en uit de archieven van onze toenmalige “vijanden” informatie naar voren die de kijk op het tijdbeeld waarin het werk van de Ruyter werd uitgevoerd, in een steeds weer nieuw licht doen staan.
De ceremonie was weer anders dan vorig jaar. Toen was er een mode tentoonstelling in de Nieuwe Kerk en konden we nog wel tussen de kleding en achter een museum schot aan de voorzijde van het praalgraf staan zij het met niet veel ruimte.
Dit jaar was in de Nieuwe Kerk de expositie “De eeuw van Juliana”. Het zal niet met opzet de verstandhouding tussen Juliana en de krijgsmacht hebben willen onderstrepen, maar een heel grote afbeelding van de Koningin hing op ongeveer 10 centimeter afstand langs de voorzijde van het graf. Duidelijk niet genoeg plaats om de kransen een plaats te geven met ook nog eens ruim tweehonderd bezoekers.
foto ter beschikking gesteld door de Nieuwe Kerk Amsterdam, fotograaf Mike Bink
De ceremonie heeft zich afgespeeld aan de achterkant van het graf. Daar was wel met enigszins vooruitziende blik de toegang tot de crypte vrijgehouden. Te midden van een exposé over paleis Soestdijk (de rok van de afbeelding van het paleis was gelicht) zijn de kransen gelegd zonder gebruikelijke standaard, maar gebruikmakend van aanwezig materiaal en expositie opbouw. De eerste krans aangereikt door een kadet van Zeekadetkorps Veere en een van ons, Lars Soumokil, is gelegd door de plaatsvervangend Ambassadeur van Hongarije. De volgende krans, aangereikt door kadetten van Zeekadetkorps Veere, werd gelegd door de commandant van Zr.Ms. De Ruyter met zijn delegatie. De derde krans , aangereikt door twee van onze kadetten, Colin de Bree en Quentin Baten, werd gelegd door twee generaties de Ruyter de Wildt en mevrouw Borsboom namens de stichting Michiel de Ruyter. Na de kranslegging is de deur naar de crypte ceremonieel geopend door de dochter van Frits de Ruyter de Wildt.
Daarna konden de tweehonderd gasten afdalen in de crypte om de grafkist van Michiel de Ruyter te bewonderen en de andere trofeeën en attributen te zien die in de loop der jaren in de crypte zijn verzameld. Als laatsten (vanwege de tijd om foto’s te nemen) zijn de beide delegaties van de zeekadetten afgedaald in de crypte en konden we gezamenlijk en apart een fotosessie houden.
Na afloop van het geheel zijn wij gezamenlijk naar de dichtstbijzijnde Mac gelopen om de gemiste avondmaaltijd op eigentijdse wijze in te halen. Daarna weer in de auto en de kids thuis afgezet.
Al met al weer een mooie belevenis die de kadetten nog lang zal bijblijven verwacht ik.
