De historie van de Abel Tasman

De geschiedenis van de Abel Tasman

• 1898 In dit jaar is het schip gebouwd, als sleepschip, in Capelle aan de IJssel bij de Firma Kalkman onder de naam “ST. WILLEBRORDUS” met als eigenaar de Heer W. Joh. van Beers. Het was voor die tijd een groot schip, met twee masten in het midden met hijstuig, of dit eens gewerkt heeft is ons niet bekend.
• 1929 In dit jaar is het schip verkocht aan de Heer P. Sijbrands en had toen de naam “MARGARETHA”; de voornaam van de vrouw van P. Sijbrands.
• 1940-1945 In de oorlogsjaren werd er gevaren, voornamelijk, kolen en stenen of voedsel voor de bevolking. Bij het wegtrekken van de Duitsers in 1945 is de “MARGARETHA” in Maasbracht opgeblazen en gedeeltelijk gezonken, men zegt dat het schip boven een ander schip heeft gelegen. Deze brute daad is voor vele schepen het noodlot geweest. Het wrak is na de oorlog gelicht en naar scheepswerf Jonker & Stans in Hendrik Ido Ambacht gesleept en het heeft een jaar geduurd voor de schade was hersteld. Het voorschot en het voordek zijn in ieder geval vernieuwd.
• 1946 Op 12 april is men begonnen met de reparatie en het schip op de helling gezet. Op 20 juli is het schip weer te water gelaten.
• 1948 Het dagboek van mijn vader (A. Sijbrands) gaat niet verder terug dan 1948, in dit jaar werd er veel kolen gevaren tussen Duisburg Rotterdam of Amsterdam naar Straatsburg of Kalsruhe.
• 1949 Op 9 december 1949 werd er een vlet je aangenomen (lang met een lading in een haven liggen). Het schip heeft toen t/m 28 maart 1950 in de haven van Rotterdam gelegen.
• 1950-1951 In het dagboek staat geschreven, dat van af 17 augustus t/m 6 maart 1951 het schip heeft gelegen als lagerschip in Vreeland aan de Vecht, met een lading voor de vatenfabriek Van Leer. Op 12 juli heeft de Firma Ridderikhof te Hasselt er een nieuwe lier voorop gezet met motor, op 21 juli 1951 gereed. Voor die tijd werd er met de hand gedraaid, en dat was geen lolletje. Er werd toen veel verhaald, om de schepen te verplaatsen. Op 27 augustus 1951 met vletten begonnen met 372 ton haver en op 31 augustus 270 ton gelost en leeg gekomen op 1 november 1951 in de Jobshaven te Rotterdam.
• 1952 Op 5 november 1951 werd er weer gevlet met superfosfaat in de Waalhaven en gelost op 9 mei 1952 in de Kralingseveerse fosfaatfabriek “De Albatros”. In die tijd was het normaal dat er geen sleepboten waren bij lage waterstanden, wegens diepgang, zo ook van 3 t/m 8 december 1952.
• 1953 Op 31 januari 1953 te Lobith gelegen, die nacht was de watersnood in Zeeland en omstreken.
• 1954 Op 28 januari 1954 in het ijs vastgevaren voor de sluis van Eefde (net boven Zutphen) en op 24 februari weer geschut te Eefde.
• 1957 Van 15 november 1957 t/m 6 januari 1958 geladen gelegen met copra (stuk geslagen kokosnoten) in Rotterdam voor Spyck, net over de grens met Duitsland.
• 1958 Van 19 maart tiro 12 april 1958 in de Wormer (Wormerveer) gelegen voor het plaatsen van een nieuwe stuurhut, alleen ijzerwerk. Voor die tijd hadden ze een liggend stuurwerk met ronde stuurbak,. zo werd het toen genoemd. In Zaandam werd van 31 juli t/m 10 augustus 1958 het houtwerk erop gebouwd. De in het dagboek genoemde sleepboten waren in Nederland maar 80 PK.
• 1959 Van 15 juni t/m 8 juli is het schip uit het water geweest en schoongemaakt en geteerd, bij de Firma Worst te Meppel. Van 26 augustus t/m 10 oktober 1959 geladen gelegen met 440 ton graan te Deventer. Van 24 oktober t/m 30 november 1959 geladen gelegen met rollen staal te IJmuiden.
• 1960 15 Januari, om 9 uur vertrokken van Alsum met de sleepboot “Insullinde”, te Orsoy sleepschip “Agatangleles”(ca.1700 ton) er bij genomen. Later op de middag konden ze niet verder, omdat er een schip aan de grond was geraakt, door de mist. Verder die dag zijn ze blijven liggen.
• 1961 Van 15 augustus t/m 18 september 1961 gelegen te Sas van Gent met mais.
• 1962 Van 23 februari t/m 14 april gelegen met 500 ton graan te Doetinchem.
• 1963 Van 28 december t/m 24 februari gelegen in de Vlothaven (Amsterdam) wegens ijs. Van 25 februari t/m 6 maart gelegen in Tiel, ook wegens ijs. Op 23 november eerste overleg met de Firma Sepers voor het inbouwen van de motor.
• 1964 Op 26 februari 1964 van Amsterdam naar de Firma Sepers (Heerenwaarden) gevaren om een begin te maken met het ombouwen van sleepschip naar motorschip. Op 16 november 1964 is er een nieuwe koppeling aan boord gezet. Wegens mankementen niet de eerste. In Almelo werd geprobeerd de koppeling te verwisselen, maar dat lukte toen niet. Op 11 december weggevaren met de sleepboot naar Heerewaarden en daar geprobeerd t/m 23 januari 1965.
• 1966 Van 14 juli t/m 21 juli gehellingd en geteerd op de Oranjewerf te Amsterdam.
• 1967 Van 30 september t/m 5 oktober bij Schram te Bolnes in het dok geweest. Wegens schade is de schroefas er uit geweest.
• 1968 Op 21 oktober 1968 is er schade aan het roer en de schroef. Dat is gerepareerd bij A.S.M. te Arnhem. Ook is de koppeling gerepareerd en het schip is schoongespoten en geteerd. Op 25 september is bij “MAN” in Ruhrort aan de motor gerepareerd.
• 1970 Van 10 t/m 12 juni 1970 is er aan de motor gerepareerd te Ruhrort bij “MAN”. Van 24 t/m 28 september schoongespoten en geteerd op de Oranjewerf te Amsterdam.
• 1972 Op 31 mei 1972 is er schade gemaakt aan de koppeling te Rheinberg en het schip is versleept naar Rotterdam. Op 5 juni begonnen met de reparatie t/m 5 juli.
• 1974 Van 15 mei t/m 28 augustus 1974 aan de werf te Lemmer, geteerd en schoongemaakt. Ook een nieuwe denneboom gekregen met aluminium luiken. Op 29 augustus 1974 is de motor stilgevallen te Amsterdam, er bleek een dekkleed in de schroef te zitten. Een duiker heeft het dekkleed er uit gehaald op 30 augustus. Van 5 t/m 6 maart is het koproer gerepareerd te Steenwijk.
• 1976 Op 18 oktober is de motor uit elkaar gehaald en weer opgebouwd, de motor is gereed op 4 november 1976. Van 15 t/m 31 mei 1976 heeft het schip bij “De Maas” in de achterhaven te Rotterdam gelegen.
• 1977 Op 1 juli 1977 is het schip op de helling van de werf Poppen in Lemmer gegaan om schoongemaakt en geteerd te worden. Op 27 november 1977 is de schroef stuk geslagen te Antwerpen. Het schip is naar Terneuzen gevaren en op 29 november is de schroef verwisseld te Sluiskil.
• 1980 Op 18 september is er schade aan de aan de koppeling voor de schroef. Op 20 september is het schip aan de werf van Van Zutphen te Vreeswijk schoongemaakt en geteerd. Op 17 november is het schip december we weer de helling op gegaan, en op 12 december weer te water gelaten.
• 1981 Op 9 maart 1981 heeft een monteur een zuiger met voering gemonteerd.
• 1982 Op 4 november 1982 is met revisie begonnen in de Binnenhaven te Rotterdam bij de machinefabriek “De Maas”. Op 15 november heeft de motor proef gedraaid. Het vlak is gekeurd, het schip is schoongemaakt en geteerd bij de Firma Poppen te Lemmer op 14 april.
• 1984 De hulpmotor heeft op 6 februari 1984 een kleine revisie ondergaan. Op 18 april heeft het schip een nieuw blauw bord van de Firma Bos te Steenwijk. In 1984 is niet veel gevaren.
• 1986 Op 12 maart 1986 aan de werf te Vreeswijk “Van Zutphen” schade aan de kop gerepareerd t/m 19 maart. Op 20 oktober 1986 is er te Jutphaars een luik weggewaaid, op de 22ste heeft een duiker hem opgevist. De Margaretha heeft een tijd in de haven van Breda gelegen.
• 1988 Het schip is onder de naam Discovery door Stichting Outward Bound bedrijf ingezet voor jeugdwerk. Dit was geen succes en vervolgens ging de stichting failliet. Vervolgens is de Discovery verkocht en in dienst gekomen bij het Zeekadetkorps Hellevoetsluis. Als eer betoon aan de familie die jaren met het schip had gevaren en waar het korps Hellevoetsluis nog contact mee had is de Discovery weer omgedoopt als Margaretha.
• 2000 In 2000 is de Margaretha Van Hellevoetsluis verkast naar het Zeekadetkorps Heerhugowaard. Heerhugowaard heeft de inmiddels omgedoopte Margaretha weer veranderd in Abel Tasman. Abel Tasman was een ontdekkingsreiziger en omdat jeugd in die leeftijd ook de wereld gaat ontdekken vonden we deze naam meer gepast. Het schip was door korps Hellevoetsluis ingericht met een groot dagverblijf en keuken. De slaapzaal (was voorheen recreatie ruimte) bestond uit een grote ruimte met drie stapelbedden van twee bedden tegen elkaar. Privacy was nergens aan de orde behouden het achteruit en de onderofficieren en officieren. Voor was een groot verblijf waar veel rommel en een kleine bar was. Vrijwel meteen volledig onder handen genomen en van voor tot achter is vrijwel alles er uit gehaald en weer opnieuw ingetimmerd. De toilet en douche ruimte was een grote ruimte. Als er werd gedoucht kon men niet naar het toilet. Deze ruimte is dan ook aangepast naar de moderne tijd en gescheiden in diversen ruimte voor meer privacy. Het gouden bal is de place to be op de zomerkampen en is door het kader geheel zelf ingericht en gesponsord. Een volledige karaoke installatie en muziekcomputer met hele grote boxen zorgen voor een hedendaags geluid en gezelligheid. Alle verblijven zijn of worden verbouwd tot drie persoon hutten. Dat is niet alleen overzichtelijk maar geeft ook veel mogelijkheden van de groep in leeftijd en jongens en meisjes. Ook is er veel meer rust aan boord omdat de verschillende groepen ook op verschillende tijden gaan slapen.
• 2004 Na een deelname aan het EURNAUT programma ( dat was een uitwisselingsprogramma tussen jongeren van de lidstaten van de EU) werd het tijd om wat aanpassingen te realiseren aan de Abel Tasman, Wij zijn in april 2004 in dok gegaan. Naast de gebruikelijke verfbeurt en hier en daar dubbelen van de huid is toen ook een autokraan aangebracht omdat de David die toen in gebruik was qua veiligheid geheel was afgekeurd. Onder de deskundige leiding van Dennis van Delden (toen 1e officier) zijn alle werkzaamheden prima afgerond.
• 2005 Rond 2005 is de gehele keuken verbouwd en ingericht door de ABN/AMRO bank. De heer Schortinghuis is daarbij de grote initiator geweest. Allerlei professionele apparatuur en toebehoren zijn in de keuken geplaatst en een goed restaurant zou graag met ons van keuken willen ruilen.
• 2006 In 2006 is contact gelegd met de heer Schortinghuis. Hij was toen werkzaam bij de ABN/AMRObank en kon ons helpen aan een keuken inventaris van af te stoten kantoren van DE BANK. Wij hebben daar goed en graag gebruik van gemaakt. Een afwasstraat, een warmhoudkast, een fornuis, heel veel roestvaststalen meubilair en gebruiksartikelen zijn toen aan boord gesleept en onder leiding van de 1e officier is alles geïnstalleerd en tot aan vandaag de dag gebruiken wij dat met veel plezier. In die tijd is eveneens het achteruit onder handen genomen en geheel gerenoveerd. Voor de inrichting is een beroep gedaan op mevrouw Schortinghuis die zich met verve van haar taak heeft gekweten
• 2008 Inmiddels was Dennis van Delden Johan van Loo opgevolgd als commandant. Johan was een graag geziene commandant maar heeft de strijd tegen een lastige ziekte moeten opgeven. Veel van de normen en waarden van Johan vinden ook vandaag nog navolging bij ons aan boord. Dennis heeft zich vervolgens nadrukkelijk bemoeid met de verbouwing van de Abel Tasman. Dat resulteerde in een verbeterde en goed ingerichte keuken waarvan vooral op het ZOKA veel en vaak gebruik van wordt gemaakt en voornamelijk op de VIPdag, Maar Niet alleen Dennis was actief ook een aantal officieren van die jaren ( Martijn, Wiebrand, Jonne, Marco en Floris hebben het gouden bal ingericht voor eigen kosten tot een ruimte waar met tot vandaag aan toe graag verblijft. Weekenden en zoka’s is this the place to be. Niet alleen de ruimte maar ook de uitgebreide muziekvoorzieningen zo als draaitafel/karaoke set enz. worden goed gebruikt. Ook in die periode is er een opstart gemaakt met de ZEEBINKIES. Een groep van 9 tot 11 jarigen die in voorbereiding van de zeekadetten al kennis kunnen maken met de gang van zaken aan boord. Heidi de Heer heeft deze taak op zich genomen en dat was aanvankelijk een prima succes. Na het afscheid van Heidi zijn de zee binkies overgegaan in de zeekadetten en nu hebben we geen leden meer onder de 11 jaar. Jammer maar er moet ook leiding beschikbaar zijn voor dit onderdeel.
• 2010 De nieuwe inrichting bestond toen uit verschillende grote hutten van 6 tot 12 personen. Vooral bij het gestaffeld naar bed gaan van de diverse leeftijdsgroepen bracht dat veel en vaak onrust. Dat heeft ons doen besluiten dat we de gehele boot gaan inrichten met drie persoons hutten. Op initiatief van wederom Dennis is reeds de bakboordzijde gereed en staat de stuurboordzijde in de steigers. Maar vanwege de huidige (2014) dokbeurt is dat even geparkeerd. Maar aan alles komt een eind en Dennis heeft besloten om na 20 jaar trouwe dienst afscheid te nemen van ons korps. Wel is hij altijd bereid om advies te blijven geven aan wie dat maar vraagt. Het is een echte aderlating voor ons korps maar we moeten door.
• 2013 Na in 2012 en 2013 van commandant te zijn gewisseld werd het hoogtijd dat de Abel Tasman gereed werd gemaakt voor een hoognodige dok beurt. Allereerst is in 2013 in Heerhugowaard de landelijke roeiwedstrijd georganiseerd vanaf de Abel Tasman en heeft de burgemeester Han ter Heegden de prijzen uitgereikt. Hij is bij ons een bekende persooon omdat wij meer dan gemiddeld contact hebben met de burgemeester. Vooral de kadetten zelf spreken hem bij de koningsdagviering en de dodenherdenking. Ook komt hij langs wanneer hem dat wordt gevraagd. Kortom een prima burgervader. In datzelfde jaar werd de afschaffing van rode diesel de doodsteek voor ons korps. Ons schip is ruim 50 meter lang en vraagt een vorstvrije situatie i.v.m. afsluiters en dergelijke voorzieningen. Wij verstookten jaarlijks voor duizenden euro’s en de nieuwe situatie ging onze begroting te boven. Elders op onze site kunt u de realisatie beschrijving vinden van de verwerving van de houtpelletkachel waardoor we nu nog maar 1/3 van de stookkosten hebben van daarvoor. De STICHTING HET NUT uit Heerhugowaard heeft ons daarbij op voortreffelijke wijze geholpen om deze dure voorziening te realiseren. Hierdoor is het voortbestaan van ons korps aanzienlijk verbeterd.
• 2014 Dit jaar staat in het teken van de te lang uitgestelde dok beurt. Tevens is op voorspraak van het hoofdbestuur en de wettelijke verplichtingen uit 2010 ook een aanvang gemaakt het het verkrijgen van het Certificaat van Onderzoek. Een certificaat dat in 2019 elk schip moet hebben om zelfs maar te kunnen varen. Zes maanden voorbereiding en heel veel zelfwerkzaamheid hebben er voor gezorgd dat de meeste eisen voor het certificaat zijn gerealiseerd of toch bijna. Maar vooral de veiligheidseisen t.a.v. het schip kunnen alleen bij een dokbeurt worden gekeurd. Op 22 april zijn we dan eindelijk het dok in gegaan en daar is gebleken dat te lang wachten met dokken een averechtse uitwerking heeft. Dit brengt het achterstallig onderhoud direct aan het licht. Dat samen met de andere eisen van het CvO doen een ongelooflijke aanslag op de financiën. Maar erg leuk is om te zien dat van hoog tot laag alle betrokkenen hun best doen om de kosten zo laag mogelijk te houden. Ouders worden ingeschakeld evenals de eigen netwerken van buren en familie. Ook worden door de kadetten zelf bedrijven aangeschreven en vaak met een prima resultaat. Dat is de winst van participeren tussen bestuur en de opvarenden. Na oplevering wordt het schip weer teruggevaren naar de ligplaats en zal het door kadetten en ouders geheel worden afgewerkt zodat we weer jaren vooruit kunnen. Ook zijn we geholpen door het hoofdbestuur. Zij hebben ons in de voorbereiding nadrukkelijk op weg geholpen om de juiste keuze te maken om het CvO te verkrijgen. Ook hebben veel sponsoren in 2014 een bijdrage geleverd aan ons korps en u kunt ze terugvinden onderaan elke pagina.
• In 2021 was de Tasman weer toe aan een dokking in het kader van CVO. De onderhoudsbeurt is zonder grote problemen verlopen. Er waren nauwelijks dubbelingen aan te brengen. Wel is een deel van het voordek vervangen onder de ankermachine omdat dit geheel was doorgeroest.
• Het schip is tot vandaag nog steeds under construction om de laatste wensen te realiseren. Hierbij zijn de veiligheidseisen steeds uitgangspunt.
• Op het wensenlijstje staat in elk geval het vervangen van de patrijspoorten aan SB in de hutten en BB ter hoogte van de wasplaats. Er zijn contacten gelegd met de technische opleiding TETRIX om de werkzaamheden door leerlingen te laten uitvoeren als praktijk opdracht.